08 Μαϊος 2020

Εμφανίσεις: 832

O δικηγόρος του γραφείου μας που ανέλαβε την υπόθεση D. Z. κατά Blue Air στο Ευρωπαικό Δικαστήριο αναλύει τα κύρια σημεία της σημαντικής αυτής απόφασης:

1. Οι αποφάσεις της ΕΕ δύνανται να δημιουργούν δικαιώματα τα οποία οι ιδιώτες/πολίτες ακόμη και τρίτων χωρών, μπορούν να επικαλεστούν έναντι κρατών που δεσμεύονται από αυτές και όχι μόνο τα κράτη.

2. Στην παρούσα περίπτωση ο επιβάτης παρουσίασε την άδεια διαμονής του στον υπάλληλο της Blue Air. Η υπάλληλος επικοινώνησε με το ground control της Ρουμανίας και την ενημέρωσαν ότι δεν θα επιτραπεί η είσοδος σε επιβάτη που δεν έχει θεώρηση εισόδου. Σε περίπτωση άρνησης του αερομεταφορέα να επιβιβάσει επιβάτη για το λόγο ότι δεν έχει τα αναγκαία έγγραφα για είσοδο του στο κράτος μέλος, ο αερομεταφορέας δεν μπορεί να θεωρείται ως προέκταση του κράτους προορισμού.

3. Στην συγκεκριμένη περίπτωση ο επιβάτης όμως δεν μπορούσε να αντιμετωπίσει την άρνηση των Ρουμανικών αρχών. Το δίκαιο της Ένωσης, ιδίως δε το άρθρο13 του κώδικα συνόρων του Σένγκεν, έχει την έννοια ότι δεν επιτρέπει σε αερομεταφορέα να αρνηθεί την επιβίβαση υπηκόου τρίτης χώρας, κατ’ επίκληση αρνήσεως των αρχών του κράτους μέλους προορισμού να επιτρέψουν στον υπήκοο αυτό την είσοδο στο έδαφος του εν λόγω κράτους, χωρίς η άρνηση εισόδου να έχει αποτελέσει αντικείμενο γραπτής και αιτιολογημένης αποφάσεως, κοινοποιηθείσας προηγουμένως στον ενδιαφερόμενο.

4. Κατόπιν των ανωτέρω σκέψεων, ο κανονισμός 261/2004, ιδίως δε το άρθρο 2, στοιχείο ιʹ, έχει την έννοια ότι, στην περίπτωση που αερομεταφορέας αρνηθεί σε επιβάτη την επιβίβαση με την αιτιολογία ότι επέδειξε ανεπαρκή ταξιδιωτικά έγγραφα, η ως άνω άρνηση δεν στερεί, αυτή καθαυτήν, τον συγκεκριμένο επιβάτη από την προστασία που προβλέπει ο εν λόγω κανονισμός. Σε περίπτωση ένδικης αμφισβητήσεως εκ μέρους του επιβάτη, εναπόκειται εν τέλει στο αρμόδιο δικαστήριο να εκτιμήσει, λαμβάνοντας υπόψη τις περιστάσεις της συγκεκριμένης περιπτώσεως, κατά πόσον η άρνηση δικαιολογούνταν ή όχι από σοβαρό λόγο κατά την έννοια της διατάξεως αυτής.

5. Οποιεσδήποτε ρήτρες στη σύμβαση μεταφοράς που περιορίζουν ή αποκλείουν την ευθύνη του αερομεταφορέα σε περίπτωση αρνήσεως επιβιβάσεως επιβάτη λόγω προβαλλόμενης ανεπάρκειας των ταξιδιωτικών του εγγράφων είναι αντίθετες με τον κανονισμό 261/2004 και δεν θα πρέπει να λαμβάνονται υπόψη.

Η απόφαση του Δικαστηρίου κάνει ξεκάθαρο ότι τόσο ο Κανονισμός 261/2004 όσο και άλλες Ευρωπαϊκές νομοθεσίες παρέχουν δικαιώματα στους επιβάτες και οι επιβάτες πρέπει να τα διεκδικούν κάθε φορά που κάποια αεροπορική εταιρεία τους αρνείται επιβίβαση στο αεροπλάνο.

• Προηγούμενο
• Επόμενο