- 14 Ιουλίου 2017
- Εμφανίσεις: 4322
Η νομολογία του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης εμπλουτίζεται ολοένα τα τελευταία χρόνια με αποφάσεις που αφορούν τις αερομεταφορές και που αναγνωρίζουν δικαιώματα στους επιβάτες αεροπορικών πτήσεων. Οι σχετικές περιπτώσεις αυξάνουν καθώς η χρήση του αεροπλάνου ως μεταφορικού μέσου έχει εξαπλωθεί και παράλληλα το νομικό πλαίσιο σε επίπεδο κοινοτικού δικαίου έχει βελτιωθεί κατά πολύ συγκριτικά με το παρελθόν.
Οι δικηγόροι μας είναι στη διάθεσή σας για να ακούσουν την περίπτωσή σας αν παραβιάστηκαν τα δικαιώματά σας ως επιβάτες σε περίπτωση καθυστέρησης, ακύρωσης πτήσης, απώλειας αποσκευών, υπερβολικής χρέωσης ή σε οποιαδήποτε άλλη περίπτωση καταχρηστικού όρου της σύμβασης με τον αερομεταφορέα.
Παρακάτω παρουσιάζονται οι πλέον πρόσφατες αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου σε υποθέσεις σχετικές με αερομεταφορές:
- Απόφαση της 6ης Ιουλίου στην υπόθεση C-290/16 Air Berlin plc & Co. Luftverkehrs KG κατά Bundesverband der Verbraucherzentralen und Verbraucherverbände – Verbraucherzentrale Bundesverband eV: Το Δικαστήριο έκρινε ότι τα έξοδα ακύρωσης που επιβάλλουν οι αερομεταφορείς υπόκεινται σε έλεγχο ως προς τον καταχρηστικό τους χαρακτήρα. Επιπλέον, πρέπει να αναγράφονται χωριστά τα διάφορα στοιχεία που συνθέτουν το τελικό αντίτιμο που πρέπει να καταβληθεί στους αερομεταφορείς.
Στην συγκεκριμένη υπόθεση το Δικαστήριο διαπίστωσε ότι οι γενικοί κανόνες που προστατεύουν τους καταναλωτές από καταχρηστικές ρήτρες εφαρμόζονται επίσης στις συμβάσεις αερομεταφορών. Ακόμα το Δικαστήριο διευκρινίζει ότι, κατά τη δημοσίευση των αεροπορικών τους ναύλων, οι αερομεταφορείς οφείλουν να παραθέτουν χωριστά τα ποσά που οφείλουν οι πελάτες για φόρους, τέλη αερολιμένος, καθώς και για λοιπές επιβαρύνσεις, προσαυξήσεις ή τέλη, και δεν μπορούν κατά συνέπεια να συμπεριλαμβάνουν, έστω εν μέρει, τα στοιχεία αυτά στον αεροπορικό ναύλο των επιβατών.
- Απόφαση της 11ης Μαϊου 2017 στην υπόθεση C-302/16 Bas Jacob Adriaan Krijgsman κατά Surinaamse Luchtvaart Maatschappij NV: Το Δικαστήριο έκρινε ότι αερομεταφορέας που δεν είναι σε θέση να αποδείξει ότι ο επιβάτης ενημερώθηκε για τη ματαίωση της πτήσης του τουλάχιστον δύο εβδομάδες πριν από την προγραμματισμένη ώρα αναχώρησης οφείλει να τον αποζημιώσει. Αυτό σχύει όχι μόνον όταν η σύμβαση μεταφοράς έχει συναφθεί απευθείας μεταξύ επιβάτη και αερομεταφορέα, αλλά επίσης όταν έχει συναφθεί μέσω διαδικτυακού πρακτορείου ταξιδίων, κάτι που αποτελεί συνήθη πρακτική.
- Απόφαση της 4ης Μαϊου 2017 στην υπόθεση C-17/16 Oussama El-Dakkak και Intercontinental SARL κατά Administration des douanes et droits indirects: Η συγκεκριμένη απόφαση αναφέρεται σε υποχρέωση και όχι δικαίωμα του επιβάτη. Ειδικότερα, η υποχρέωση δήλωσης όλων των ρευστών διαθεσίμων αξίας μεγαλύτερης των 10.000 ευρώ εφαρμόζεται στις ζώνες διεθνούς διέλευσης των αερολιμένων που βρίσκονται στο έδαφος των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Επομένως, όπως έκρινε το Δικαστήριο, ένα πρόσωπο που ταξιδεύει από κράτος μη μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης προς άλλο κράτος μη μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και το οποίο διέρχεται από αερολιμένα ευρισκόμενο στο έδαφος της Ένωσης, υπόκειται, κατά τη διάρκεια της διέλευσής του, στην εν λόγω υποχρέωση δήλωσης μετρητών άνω 10.000 ευρώ.
- Απόφαση της 4ης Μαϊου 2017 στην υπόθεση C-315/15 Marcela Pešková και Jirí Pešká κατά Travel Service a.s: Το Δικαστήριο έκρινε ότι η πρόσκρουση πτηνού σε αεροπλάνο συνιστά έκτακτη περίσταση η οποία μπορεί να απαλλάξει τον αερομεταφορέα από την υποχρέωσή του αποζημιώσεως σε περίπτωση μεγάλης καθυστερήσεως της πτήσεως .Εντούτοις, όταν εξουσιοδοτημένος προς τούτο εμπειρογνώμονας διαπιστώσει μετά την πρόσκρουση ότι το συγκεκριμένο αεροσκάφος μπορεί να πετάξει, ο μεταφορέας δεν μπορεί να δικαιολογήσει την καθυστέρηση επικαλούμενος την ανάγκη διενέργειας ενός δεύτερου ελέγχου.
Τέλος, αναφέρουμε την πολύ σημαντική για τα δικαιώματα των επιβατών Απόφαση του ΔΕΕ της 17/3/2016 στις συνεκδικασθείσες υποθέσεις C-145/15 και C-146/15 K. Ruijssenaars, A. Jansen και J.H. Dees-Erf κατά Staatssecretaris van Infrastructuur en Milieu: Το Δικαστήριο έκρινε εν προκειμένω ότι οι εθνικές αρχές ασκούν γενική εποπτεία προκειμένου να διασφαλίζουν τα δικαιώματα των επιβατών αεροπορικών μεταφορών, αλλά δεν υποχρεούνται να ενεργούν μετά από ατομικές καταγγελίες. Ωστόσο, η εθνική νομοθεσία μπορεί να τους αναθέσει την εξουσία αυτή.
Σε περίπτωση ακύρωσης πτήσης, ο αερομεταφορέας υποχρεούται, βάσει του σχετικού κανονισμού της Ένωσης, να παράσχει φροντίδα προς τους ενδιαφερόμενους επιβάτες καθώς και να τους καταβάλει αποζημίωση (μεταξύ 250 και 600 ευρώ, αναλόγως της απόστασης).
Επιπλέον, κάθε κράτος μέλος οφείλει να ορίζει τον φορέα που είναι αρμόδιος για την εφαρμογή της νομοθεσίας αυτής. Κάθε επιβάτης μπορεί να υποβάλλει καταγγελία στον εν λόγω φορέα σχετικά με παράβαση του κανονισμού. Οι κυρώσεις που προβλέπονται για τις παραβάσεις πρέπει να είναι αποτελεσματικές, αναλογικές και αποτρεπτικές.